De jagers knuppelen eerst zo veel mogelijk zeehondenbaby’s neer, waarna ze terugkomen om ze af te maken. Sommige zeehondjes wagen een ontsnappingspoging, maar dat lukt hen niet, ze komen niet voorruit op het ijs en proberen hun dikke lijfjes met onhandige bewegingen van hun vinnen op te richten. Andere zeehonden worden van een afstand met stalen haken neergeschoten en vanaf het ijs de boten in getrokken.
”Een jager vlak bij ons knuppelde in een hoog tempo alle zeehonden in zijn directe omgeving neer, om te voorkomen dat de pups zouden ontsnappen. Daarna sleepte hij de dieren naar het midden bijeen. Hij pakte een zeehond, draaide hem op zijn rug en begon hem te villen. Diezelfde behandeling kregen de andere dieren ook, één voor één. Als een zeehond probeerde weg te draaien, of zich tegen het villen probeerde verzette, draaide hij hem op zijn rug, gaf hem nog een paar harde klappen, en ging verder met villen.” — Waarnemer IFAW
bron: www.stopdezeehondenjacht.nl
